Οι τρείς τελευταίοι "γκαντέμηδες" του Ολυμπιακού!

 Όταν κάθε καλοκαίρι πρίν ξεκινήσει η νέα σαιζόν οι ποδοσφαιριστές καλούνται να επιλέξουν ποιό νούμερο θέλουν στην φανέλα τους συνήθως ένας αριθμός μένει "ορφανός". Μιλάμε φυσικά για την φανέλα με το νούμερο 13. Σπάνια κάποιος ποδοσφαιριστής επιλέγει την συγκεκριμένη φανέλα, ενώ έχουν υπάρξει και περιπτώσεις όπου ο προπονητής απαγορεύει να μοιραστεί το συγκεκριμένο νούμερο!

 Υπάρχουν όμως και κάποιοι που είναι αρκετά τολμηροί ή τρελοί ή έστω απλώς δεν πιστεύουν σε κακούς οιωνούς, γρουσουζιά, γκαντεμιά κτλ. Ποιοί όμως είναι αυτοί; 

 Έψαξα όσο πιο αναλυτικά μπορούσα και άν δεν μου διέφυγε κανείς για να βρούμε τον πρώτο "13άρι" πρέπει να πάμε πίσω 6-7 χρόνια! 

2007/08 Ζόλτ Λάτσκο

 Τον θυμάστε; Εάν όχι δεν θα σας παρεξηγήσει κανείς! Δεν έμεινε και πολύ καιρό στην ομάδα... Ήταν η χρονιά που τεχνικός διευθυντής ήτανε ο Ίλια Ίβιτς. Ο Ίβιτς εκτός απο τεχνικός διευθυντής ήτανε και μάνατζερ και ο Λάτσκο ήτανε ο μοναδικός πελάτης του τον οποίο έφερε στον Ολυμπιακό εκείνην την χρονιά γιατί ο Ολυμπιακός έψαχνε αριστερό χάφ για να ξεκουράσει ή ακόμη και για να αντικαταστήσει τον Τζόλε που είχε πατήσει τα 35. Ο ούγγρος που ήταν διεθνής με την ομάδα νέων της χώρας του ήρθε και δοκιμάστηκε στην προετοιμασία παίζοντας σε κάποια φιλικά. Για να πώ την αλήθεια τον είχα δεί και μου είχε αρέσει. Ήτανε απο τους παίκτες που κατά την άποψη μου ξεχώριζαν στα φιλικά. Απο την άλλη θα μου πείτε λογικό είναι αφού πάλευε για ένα συμβόλαιο. Όπως και να έχει ο Λάτσκο όντως αποκτήθηκε απο τον Ολυμπιακό όμως τελικά δόθηκε δανεικός στον Λεβαδειακό. Μετά απο μόλις μισή χρονιά επέστρεψε στον Πειραιά για να ξαναδοθεί δανεικός στην αγγλική Λέστερ. Δεν κατάφερε ούτε εκεί να εντυπωσιάσει και τον Αύγουστο του 2008 ο Ολυμπιακός τον άφησε ελεύθερο. Αμέσως μετά επέστρεψε στην πατρίδα του και την Βάσας Βουδαπέστης. Απο εκεί τον αγόρασε η Ντεμπρετσένι για 200 χιλιάδες ευρώ και 1μιση χρόνο μετά ήρθε πρότασαση απο την Σαμπντόρια ύψους 830 χιλιάδων ευρώ. Εντωμεταξύ ο Λάτσκο ήτανε ήδη διεθνής με την ανδρών της Ουγγαρίας. Φέτος σε ηλικία 26 ετών αγωνίστηκε ώς δανεικός στην Β'Ιταλίας στην Βιτσέντσα έχοντας 12 συμμετοχές. Προσωπική μου άποψη είναι πως θα μπορούσε να είχε βοηθήσει και πως δεν ήτανε τόσο παλτό όσο... ο επόμενος της λίστας μας!

2004/05 Ίβαν Ρέζιτς

 Ο κροάτης ήταν επιλογή του Ντούσαν Μπάγιεβιτς. Μάλιστα στα 19 του είχε κάνει ο Μοράτι ένα απο τα γνωστά μεταγραφικά του σφάλματα και πλήρωσε για να τον πάρει στην Ίντερ. Φυσικά λίγο μετά τον έστειλε... Κεντρικός μέσος - αμυντικό χάφ ... κάτι τέτοιο! Ακριβώς δεν ήξερε ούτε ο ίδιος μάλλον. Θυμάμαι πως όταν υπέγραψε στον Ολυμπιακό βγήκε ο τεράστιος Μάρτιν Νοβοσέλατς στο "ΦΩΣ" και δήλωνε πως ο Ρέζιτς είναι εκπληκτική μεταγραφή.....  

 Τελικά κατάφερε να παίξει σε 4 παιχνίδια στο πρωτάθλημα και σε 1 στο Τσου Λου (στην ήττα με 3:1 στο Λιβερπουλ). Ο Μπάγιεβιτς τον έβαλε αλλαγή στο ημίχρονο... και τα αποτελέσματα τα ξέρετε... Φεύγοντας απο τον Ολυμπιακό δεν κατάφερε να βρεί αμέσως ομάδα και μισό χρόνο αργότερα υπέγραψε στην Χάιντουκ Σπλίτ όπου έπαιξε ελάχιστα αφού βρίσκονταν σε κακή κατάσταση. Το καλοκαίρι κατάφερε να πάρει μεταγραφή στην Μακάμπι Χάιφα όπου είχε συμπαίκτη τον συμπατριώτη του Τζιοβάνι Ρόσο. Έκανε 8 ολόκληρες συμμετοχές σε μια ομάδα που είχε σοβαρά διοικητικά και άλλα προβλήματα. Έμεινε ελεύθερος και ουσιαστικά απο τότε χάθηκε! Δεν ξέρω τι έγινε.. άν το επέλεξε ο ίδιος... άν είχε κάποιον τραυματισμό ή άν απλά σιχάθηκε την ζωή του... αλλά ουσιαστικά το 2007 σε ηλικία 27 μόλις ετών σταμάτησε την καριέρα του! Τον έφαγε το "13"!!!

2000/01-2002/03 Μοεντίμ Ζε Ελίας

 Επιτέλους και ένας ποδοσφαιριστής που όντως πρόσφερε και αγαπήθηκε απο τον κόσμο του Ολυμπιακού λόγω του πάθους και της ενέργειας που έβγαζε στο γήπεδο. Ήταν επιλογή του Μαντζουράκη που τον έφερε στον Ολυμπιακό την ίδια χρονιά όπως και τον Ζέτεμπεργκ. Διεθνής βραζιλιάνος σε ηλικία 24 ετών! Ακούγονταν πολύ καλό για να είναι αληθινό αλλά ο Ζε Ελίας τα έβγαλε τα λεφτά του! 

 Στην Ευρώπη τον είχε φέρει ο τότε μάνατζερ της Μπάγιερ Λέβερκουζεν ο Ράινερ Κάλμουντ που ήταν ειδικός, λόγω των διασυνδέσεων που είχε στην Βραζιλία, στο να ανακαλύπτει νεαρά ταλέντα απο την χωρα του Πελέ. Παίκτες όπως τους Ζε Ρομπέρτο, Λούσιο, Πάουλο Σέρτζιο, Έμερσον, Ρόκε Τζούνιορ και πολλούς ακόμη. Μετά την Λέβερκουζεν αγωνίστηκε σε Ίντερ και Μπολόνια. 

 Στον Ολυμπιακό έμεινε 3 χρονιές. Πλήρωσε κάποιους τραυματισμούς που είχε και κυρίως τα προβλήματα με τον χαρακτήρα του και το βίαιο στύλ παιχνιδιού του. Την κουτουλιά στο παιχνίδι με την Ξάνθη, τις πολλές κάρτες, ένα σκληρό χτύπημα σε αντίπαλο σε αγώνα με τον ΠΑΣ όπως και η κόκκινη που δέχτηκε στο Τσάμπιονς Λίγκ για σκληρό τάκλιν στον Βερόν της Μάντσεστερ. Η ομάδα τον στήριζε συνέχεια αλλά κάποια στιγμή δεν άντεξαν άλλο και τον άφησαν ελεύθερο. Το "13" μάλλον δεν αποδείχτηκε τυχερό ούτε για τον Ζε Ελίας... 

 Όταν έφυγε απο τον Ολυμπιακό βρήκε εύκολα ομάδα στην Ιταλία όπου ήταν γνωστός. Πήγε στην Τζένοα και έπαιξε κάποια παιχνίδια όμως είχε συνέχεια τραυματισμούς και σοβαρά προβλήματα με το γόνατο του. Αυτός ήτανε και ο λόγος που δεν τον ανανέωσαν. Έπεσε σε κατάθλιψη αλλά για καλή του τύχη ήρθε πρόταση απο την Σάντος και έτσι μπόρεσε να επιστρέψει στην πατρίδα του. Οι γιατροί ασχολήθηκαν εντατικά με την ψυχολογία αλλά και με την γενικότερη υγεία του όμως παρόλα αυτά δεν κατάφερε να παίξει ούτε ένα παιχνίδι! 

 Και όμως απο το πουθενά ήρθε πρόταση απο την Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα απο την Μέταλουργκ Ντόνετσκ της Ουκρανίας. Ακόμη και εκεί όμως το μόνο που πέτυχε ήτανε να τον αφήσουν πρόωρα ελεύθερο δίνοντας του ένα σημαντικό ποσό ώς αποζημίωση! Απο εκεί επέστρεψε στην Βραζιλία για λογαριασμό της Γκουαρανί με την οποία έπαιξε 5 ολόκληρα μάτς. Την ίδια χρονιά η Ομόνοια προφανώνς λόγω της προϊστορίας του με τον Ολυμπιακό αποφάσησε να του δώσει άλλη μια ευκαιρία να επιστρέψει στην Ευρώπη. Δυστυχώς όμως τόσο λόγω χαρακτήρα αλλά και λόγω παραπανίσιων κιλών και κακής φυσικής κατάστασης απογοήτευσε και στην Κύπρο με αποτέλεσμα να τον αφήσουν σύντομα ελεύθερο και αυτοί. Επόμενοι σταθμοί της καριέρας του ήτανε η βραζιλιάνικη Λοντρίνα και η αυστριακή Άλταχ. 

 Τελικά σε ηλικία 32 ετών αποφάσησε να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Το 2011 βρέθηκε για 30 ημέρες στην φυλακή επειδή αρνήθηκε να πληρώσει διατροφή (1 εκ. δολάρια) στην πρώην γυναίκα του. Ενώ έχει τόσα χρήματα προτίμησε να μπεί φυλακή γιατί όπως είπε "Δεν έχω 1 εκατομύριο δολάρια για χάρισμα!". Χαχα... ωραίος τύπος... Πλέον εργάζεται σαν σχολιαστής ποδοσφαιρικών αγώνων σε τηλεοπτικό σταθμό της Βραζιλίας!